skuteczność

  • Test jednokrotnego wyboru? No nie wiem…

    Testy jednokrotnego wyboru są popularnym narzędziem w ocenianiu i diagnostyce, ale w nauce języków obcych mają swoje ograniczenia. Oto kilka powodów, dlaczego nie zawsze są najlepszym wyborem:
    1.  
    2. 1. Płytkie zrozumienie: Testy jednokrotnego wyboru często mierzą jedynie powierzchniowe zrozumienie materiału. Odpowiedzi są ograniczone do wyboru spośród dostępnych opcji, co nie pozwala na pełne wyrażenie wiedzy.
      2. Brak kontekstu: W nauce języków obcych ważne jest zrozumienie kontekstu. Testy jednokrotnego wyboru nie pozwalają na analizę kontekstu zdania czy sytuacji, co jest istotne w komunikacji.
    3. 3. Brak umiejętności produkcyjnych: Testy jednokrotnego wyboru nie sprawdzają umiejętności produkcyjnych, takich jak pisanie czy mówienie. Nauka języka wymaga nie tylko rozumienia, ale także aktywnego wykorzystywania go.
    4. 4. Ograniczone zastosowanie: Testy jednokrotnego wyboru nie są odpowiednie do oceny kreatywności, spontaniczności czy zdolności do improwizacji w języku obcym.
    5. 5. Błędy wynikające z przypadku: Czasem uczestnik może wybrać poprawną odpowiedź przypadkowo lub na podstawie intuicji, co może wpłynąć na wynik.
    Warto stosować różnorodne metody oceny, takie jak testy pisemne, ustne, projekty czy zadania praktyczne, aby uzyskać pełniejszy obraz umiejętności językowych ucznia.
     
    Jeśli potrzebujesz więcej takich rad, zerknij do mojej książki Metodyczne SOS. Znajdziesz tam aż 100 rozdziałów na temat nauczania i testowania.
  • Nie pracujesz z uczniami w parach???

    Czasami słyszę, że nauczyciele unikają pracy w trójkach lub małych grupach, bo w nich łatwo jest się ukryć, i to prawda.


    Ale to błąd!
    Warto, aby każdy uczestnik miał swoją konkretną rolę i zadanie.

        • Najłatwiej jest ukryć się uczniowi, gdy pracuje w trójce z dwiema osobami bardzo     
          pracowitymi. 🙈
        • Kiedy prosisz uczniów o pracę w dwójce, trójce, w minigrupie, każdy powinien dostać swoje
          zadanie i swoją rolę. 📚🎭
        • To eliminuje szanse na ukrycie się! 💪
        • Bo każdy musi coś bardzo konkretnego zrobić.
        • Jeżeli dzielisz uczniów na grupy i mówisz im – „zróbcie”, wtedy „robią” te osoby, które są
          najmocniejsze albo te, które są najbardziej zaangażowane.
        • Każda z osób 🎭 A, B, C powinna dostać trzy różne role: A, B, C.
        • Wtedy w takiej grupie się nikt nie ukryje! 🚀✨

    Podobają Ci się takie rady? Otrzymasz ich mnóstwo w mojej książce „Metodyczne SOS Luizy”. Kliknij tutaj i kup sobie ten wyjątkowy poradnik w formie elektronicznej kurso-książki

    https://luizawojtowiczwaga.com/metodyczne-sos/

  • A co uczeń sądzi o Twojej lekcji?

    FEEDBACK OD UCZNIÓW: JAK CZĘSTO O NIEGO PROSISZ?
     
    Chcę się dziś z Wami podzielić jedną mega ważną myślą na temat feedbacku – rzeczy, którą powinniśmy dostawać regularnie!
     
    1. Proś o opinię uczniów: Jak najcześciej pytaj uczniów o to, jak się pracuje na lekcji! Co było super? Co ich mega zainteresowało? A może są jakieś rzeczy, które chcieliby widzieć inaczej?
    2. Nie czekaj do końca semestru: Feedback niech nie będzie zaskoczeniem na koniec! Im częściej pytacie, tym więcej cennych uwag możecie uzyskać, a do poprawy będziecie mieli czas!
    3. Stwórzcie wspólną rzeczywistość: Razem twórzcie klasę! Kiedy uczniowie widzą, że ich opinie są ważne i mają wpływ na zajęcia, będą bardziej skłonni się dzielić!
    4. Brak negatywnych konsekwencji: Pokażcie, że feedback to nie kara! Im bardziej otwarci będziecie na opinie, tym mniej będą się obawiali uczniowie mówić szczerze!
    5. Razem na 2024 rok: Niech ta rada będzie Waszym kierunkiem działania na nowy rok! Wspólnie budujcie pozytywną atmosferę i uczcie się na bieżąco!
     
    Dzięki regularnemu feedbackowi Wasza klasa stanie się naprawdę wspólną przestrzenią!
    Mam nadzieję, że ta rada na 2024 rok okaże się pomocna!

    A teraz: może dacie mi feedback? Jak Wam się czyta moje artykuły?
  • Czy prosić uczniów o podnoszenie rąk?

    Decyzja o tym, czy prosić uczniów o podnoszenie rąk, zależy od wielu czynników, takich jak styl nauczania, wiek uczniów, rodzaj zajęć i cele edukacyjne. Oto kilka argumentów zarówno za, jak i przeciw tej praktyce:
    Za:
    1.   1. Porządek i kontrola: Prośba o podnoszenie rąk może pomóc w utrzymaniu porządku w klasie i ułatwić nauczycielowi kontrolę nad dyskusją lub lekcją.
    2.   2. Szacunek wobec nauczyciela: Ta praktyka może promować szacunek wobec nauczyciela, pokazując, że to nauczyciel decyduje, kto ma prawo wypowiedzieć się w danej chwili.
    3.   3. Równomierność uczestnictwa: Nauczyciel ma większą kontrolę nad równomiernością uczestnictwa uczniów, dając każdemu szansę podniesienia ręki.
    Przeciw:
    1.   1. Ograniczenie spontaniczności: Prośba o podnoszenie rąk może ograniczać spontaniczność i naturalny przepływ dyskusji, ponieważ uczniowie czekają na swoją kolej.
    2.   2. Presja i stres: Niektórzy uczniowie mogą odczuwać presję podczas podnoszenia ręki, szczególnie jeśli boją się popełnienia błędu lub nie są pewni swojej odpowiedzi.
    3.   3. Alternatywne metody komunikacji: Niektórzy uczniowie mogą preferować inne formy komunikacji, takie jak pisanie odpowiedzi na kartce lub dyskusje grupowe, które nie wymagają podnoszenia ręki.
    Ostateczna decyzja powinna zależeć od kontekstu danego środowiska edukacyjnego oraz od indywidualnych preferencji i potrzeb uczniów. Warto eksperymentować z różnymi metodami, aby znaleźć najlepsze podejście do danej grupy uczniów.
  • Pomysły na skuteczne (!) uczenie słownictwa.


    Oto cztery pomysły na skuteczne uczenie słownictwa podczas lekcji angielskiego:
    1.  
    2. 1. Gry słowne i łamigłówki na powtórkę:
      • Gry słowne: krzyżówki, łamigłówki słowne, czy gry planszowe związane z tematem lekcji – weź jedyni pod uwagę ekonomię czasu i dostosuj gre do możliwości czasowych Twojej grupy. To także dobra praca domowa.
      • Interaktywne aplikacje do nauki języka, które oferują gry słowne, aby uczniowie mogli się bawić i jednocześnie rozwijać słownictwo.
    1. 2. Historie i opowieści:
      • Wprowadzaj nowe słowa poprzez opowiadanie krótkich historii lub anegdot z ich użyciem.
      • Zaproponuj uczniom napisanie własnych krótkich opowiadań, używając nowych słów, które poznali na lekcji.
    2. 3. Prace grupowe i dyskusje:
      • Dziel uczniów na grupy i przydziel im zadanie związane z nowymi słowami. Mogą to być mini-prezentacje, debaty lub scenki teatralne.
      • Stymuluj dyskusje na tematy związane z lekcją, aby uczniowie mieli okazję używać nowego słownictwa w naturalny sposób.
    3. 4. Kartkówki i konkursy:
      • Regularnie przeprowadzaj krótkie kartkówki, aby sprawdzić znajomość słówek.
      • Organizuj konkursy słownictwa, gdzie uczniowie rywalizują w zastosowaniu nowych słów w różnych kontekstach, np. w zdaniach, wypowiedziach ustnych czy krótkich esejach.
    Pamiętaj, aby dostosować te pomysły do poziomu i zainteresowań uczniów, a także regularnie powtarzać i utrwalać nowe słownictwo, aby zapewnić trwałe zrozumienie i opanowanie materiału.
  • Brak pracy domowej: karać czy nie?

    Kwestia karania ucznia za brak pracy domowej jest tematem, który budzi kontrowersje
    i wymaga rozważenia różnych aspektów. Decyzja o ukaraniu ucznia powinna być uważnie przemyślana, najlepiej jeszcze zanim zaczniesz pracę z daną grupą czy klasą. 
     
    Praktyczne rady:
     
    • 1. Pierwszy krok: Rozmowa indywidualna: Zanim zdecydujesz się na karę, indywidualnie porozmawiaj z uczniem. Zapytaj go o powody braku pracy domowej. Wysłuchaj uważnie jego punktu widzenia.
    • 2. Wytłumacz uczniowi / uczniom wartość pracy domowej: Wyjaśnij, dlaczego uważasz pracę domową za ważną. Podkreśl, jakie korzyści przynosi regularne wykonywanie zadań domowych, takie jak utrwalenie materiału czy rozwijanie umiejętności samodzielnego uczenia się.
    • 3. Przeanalizuj potrzeby ucznia: Sprawdź, czy prace domowe, które zadajesz, są interesujące i wartościowe z perspektywy ucznia. Czy można dostosować je do jego zainteresowań i potrzeb tak, aby były dla niego bardziej angażujące?
    • 4. Daj drugą szansę: Nie wymierzaj kary od razu. Daj uczniowi drugą szansę. Ustalcie wspólnie, jak można poprawić sytuację i osiągnąć cel wykonywania pracy domowej.
    • 5. Bądź elastyczny/elastyczna: Każdy przypadek jest inny, więc staraj się rozważyć indywidualne okoliczności i potrzeby ucznia.
    • 6. Ewentualne konsekwencje: Jeśli żadne inne podejścia nie przynoszą rezultatów, rozważ wprowadzenie konsekwencji za brak pracy domowej. Pamiętaj, że kara powinna być ostatecznością i stosowana w sposób rozważny. Powinna być także sprawiedliwa i niezależna od tego, który z Twoich uczniów na nią właśnie zasłużył. Upewnij się, że uczniowie są świadomi potencjalnych konsekwencji i że prawo nie zadziała wstecz. 
    • 7. Unikaj nadmiernego stosowania kar: Postaraj się, aby kara nie była jedynym środkiem zaradczym. Postaw na komunikację, zrozumienie i próby znalezienia alternatywnych rozwiązań.
    Kara powinna być stosowana bardzo rozważnie. Powinna być też czymś ostatecznym. Najpierw warto próbować innych metod, takich jak rozmowa, dostosowanie pracy domowej do potrzeb i możliwości ucznia czy wyjaśnienie jej wartości. Dopiero gdy wszystkie inne środki zawiodą, warto rozważyć wprowadzenie konsekwencji.
     
    Przypomnij sobie przypadek, gdy ukarałaś / ukarałeś ucznia za brak pracy domowej. Czy była to ostateczność, czy raczej pierwszy odruch? Co zrobiłabyś / zrobiłbyś teraz inaczej?
     
    Potrzebujesz więcej tego typu treści? Czy znasz mój kurs: Korepetycje z Metodyki?
  • Nie rób ciągle nowych rzeczy: o recyklingu treści słów kilka.

    W kontekście nauczania języka obcego, recykling treści, czyli powrót do wcześniej omawianych tekstów i zadań, stanowi istotny element efektywnego nauczania. Pomimo presji wprowadzania nowych materiałów, wartościowe jest powtarzanie i pogłębianie zrozumienia poznanych wcześniej treści.  Filozofia „less is more” odgrywa kluczową rolę, zachęcając do skupienia się na powtórzeniach i utrwaleniu materiału.
     
    W praktyce nauczania, recykling treści może przybrać różne formy. Zmiana kolejności, dodawanie nowych elementów lub modyfikacja formatu ćwiczeń sprawiają, że materiał staje się bardziej urozmaicony , zwiększający zaangażowanie uczniów.  Badania wskazują, że uczniowie odbierają to jako wartościowe, co przekłada się na lepsze utrwalenie omawianego materiału.
     
    Techniki recyklingu treści obejmują ponowne wykonanie ćwiczeń w parach, zmianę partnerów lub zamknięcie podręcznika i przypomnienie sobie jak największej ilości informacji. Te metody sprzyjają bardziej efektywnemu utrwaleniu materiału językowego.
    Kolejnym aspektem recyklingu treści jest wykorzystanie zadań otwartych, które umożliwiają bardziej szczegółowe i kreatywne podejście do omawianego materiału. Prośba o ponowne wykonanie zadań, z wplecionymi elementami o zwiększonym stopniu trudności,  poszerza i pogłębia umiejętności uczniów.
     
    Praktyczne rady:
    •  
    • 1. Zmienna forma powtórzeń:  Zmieniaj formę powtórzeń, aby unikać rutyny i monotoniczności. Dodawaj nowe elementy, modyfikuj kolejność, a nawet zmieniaj format ćwiczeń, aby uczniowie postrzegali materiał jako świeży i angażujący.
    • 2. Współpraca: Wprowadź element współpracy poprzez prośby o ponowne wykonanie ćwiczeń w parach, ale z różnymi partnerami. Wspólne prace nad materiałem mogą przynieść korzyści poprzez wymianę wiedzy i doświadczeń.
    • 3. Zadania otwarte i warianty trudności:  Wykorzystaj zadania otwarte, które pobudzają kreatywność uczniów. Ponowne wykonanie zadań, ale z trudniejszymi elementami, pozwala na rozwijanie bardziej zaawansowanych umiejętności.
    Przeanalizuj plan lekcji na najbliższy tydzień i zidentyfikuj możliwości recyklingu treści. Spróbuj różnych form powtórzeń i zaobserwuj, jakie metody są najbardziej efektywne w utrwalaniu materiału.
     
    Odpowiedz na pytanie, czy recykling treści wpływa pozytywnie na zaangażowanie i zrozumienie uczniów?
  • Nigdy nie prowadzę zajęć w 100% konwersacyjnych. Dlaczego?

    Przychodzi uczeń do Luizy i mówi: „Chciałabym zajęcia konwersacyjne. Chcę tylko mówić”. A co Luiza na to? „Nie!” (oczywiście grzecznie i z wytłumaczeniem, dlaczego nie. Patrz poniżej).

    Zajęcia w stu procentach konwersacyjne są popularną formą wśród uczniów średnio-zaawansowanych i zaawansowanych. Mogą być użyteczne w pewnych kontekstach, ale mogą również mieć wielkie ograniczenia. Ja te ograniczenia bardzo jasno widzę i informuję uczniów, dlaczego mówić będziemy dużo ale nie wyłącznie. Oto moje powody:

    Powód 1.

    Brak struktury: W pełni konwersacyjne zajęcia często nie mają struktury, co może prowadzić do chaotycznych dyskusji i braku celowości. A ja lubię skupiać się na celu! Struktura jest ogromnie ważna w procesie nauki, aby efektywnie przyswajać nowe informacje i stopniowo rozwijać umiejętności.

    Powód 2.

    Brak skupienia na słabościach: wybierają je uczniowie, którzy już dobrze mówią, ale prawdopodobnie ciężej idzie im słuchanie i gramatyka. „Konwersacje” mogą nie uwzględniać indywidualnych słabości Twoich uczniów. Co robię? Co proponuję? Dostosowanie materiału do potrzeb uczniów, a także skupienie się na obszarach, w których uczniowie mają trudności, które diagnozujemy na pierwszych kilku zajęciach.

    Powód 3.

    Brak różnorodności materiałów: Tak zwane „konwersacje” mogą polegać na bieżących rozmowach, co ogranicza różnorodność materiałów i tematów.

    Powód 4.

    Brak oceniania i mierzenia postępów: Zajęcia w stu procentach konwersacyjne mogą być trudniejsze do mierzenia postępów ucznia. Systematyczne monitorowanie jest mega ważne, aby zobaczyć, jak dobrze radzi sobie uczeń i jakie aspekty wymagają dalszej pracy. Uczeń musi widzieć, że dokonuje się postęp a nie, że pracuje cały czas na tym samym zasobie!

    Powód 5.

    Utrzymanie równowagi: Ważne jest, aby znaleźć równowagę między konwersacjami a innymi elementami nauki, takimi jak gramatyka, słownictwo, czy pisanie. Skupienie się wyłącznie na konwersacjach może prowadzić do zaniedbania innych kluczowych aspektów języka.

    Pytanie o to, dlaczego nie prowadzę konwersacji, to jedno z pytań na kursie „Masterclass. Praktyki z Metodyki”. Poza nim, jest jeszcze 49 innych. Znasz program kursu? 

    Startujemy już 01.08!

    Zarejestruj się tu: MASTERCLASS

  • Dlaczego tak kocham nauczanie angielskiego online

    Nie jest tajemnicą, że uczę głównie online. Bardzo to lubię, a czasy pandemii tylko wzmocniły tę moją miłość. Dlaczego? Nauczanie online ma wiele zalet i korzyści w porównaniu do tradycyjnego nauczania w sali lekcyjnej. Chcesz poznać moje argumenty, dlaczego nauczanie zdalne jest dla mnie lepsze?

    Argument 1.

    Natychmiastowy dostęp do materiałów: Podczas nauki online, moi uczniowie (i ja) mają dostęp do ogromnej ilości internetowych materiałów, multimediów, artykułów, e-booków i innych treści edukacyjnych – praktycznie na wyciągnięcie ręki. To pozwala na bardziej wszechstronne i atrakcyjne zdobywanie wiedzy.

    Argument 2.

    Elastyczność czasowa i miejscowa: Moje lekcje online umożliwiają moim uczniom naukę w dowolnym miejscu i czasie. Czasem są w swoim biurze. Czasem na wyjeździe służbowym. Czasem jeden jest na wyjeździe a drugi w tej samej klasie w biurze. Żaden problem. Można dostosować harmonogram lekcji do indywidualnych preferencji i zobowiązań, co jest szczególnie korzystne dla osób pracujących, rodziców czy studentów, którzy mają inne zobowiązania.

    Argument 3.

    Indywidualizacja: Nauczanie zdalne pozwala na bardziej spersonalizowane podejście do nauki. Nauczyciele mogą zapewnić indywidualną uwagę i wsparcie dla każdego ucznia, śledzić ich postępy i dostosowywać materiał do ich potrzeb i tempa nauki.

    Argument 4.

    Globalne (naprawdę) perspektywy: Dzięki uczeniu online moi uczniowie pochodzą nie tylko z różnych stron Polski ale także z różnych stron świata. Niezwykle mi się to podoba.

    Argument 5.

    Bezpieczeństwo i oszczędność czasu: Nauka zdalna eliminuje konieczność podróżowania do klienta, co może być szczególnie ważne kiedy pogoda nie jest zbyt dobra. Ponadto, brak konieczności przemieszczania się oznacza oszczędność czasu i środków transportu.

    Warto jednak pamiętać, że nauczanie zdalne ma również swoje wady i ograniczenia. Niektóre osoby mogą mieć trudności z samodyscypliną, brakiem bezpośredniej interakcji z nauczycielem czy kolegami z klasy. Ważne jest zatem, aby odpowiednio dostosować metody nauczania do potrzeb i preferencji uczniów, aby zapewnić im jak najbardziej efektywne doświadczenie edukacyjne. Możesz nie lubić tej formy pracy. Ja ją kocham!

  • Najważniejszy i największy błąd twórców edukacyjnych czyli jak nie strzelić sobie „samobója”.

    Ostatni webinar dla edunation wywołał spore poruszenie wśród osób tworzących materiały edukacyjne. Nie widzieliście? Nic straconego, można wciąż go zobaczyć tu: https://www.youtube.com/watch?v=qHQ9nFuzv7U

    Podsumujmy go więc: Piszesz edukacyjnego bloga? Odpowiedz:

    • Dla kogo?
    • Skąd wiesz, czego tej osobie potrzeba?

    Piszesz materiały edukacyjne? Odpowiedz:

    • Dla kogo?
    • Skąd wiesz, czego tej osobie potrzeba?

    Kursy? Podręczniki? Metody? Mastermindy? Artykuły? Dokładnie ta sama historia…

    Badanie potrzeb Twoich odbiorców (nauczycieli, czytelników, uczniów, rodziców…) jest niezwykle ważne, ponieważ tylko ono pomoże Ci zrozumieć ich oczekiwania, co z kolei pozwoli Ci być potrzebnym: lepiej dostosować treści do ich potrzeb.

    Lepsze dopasowanie Twoich treści do potrzeb Twoich odbiorców = większy sukces w Twojej dziedzinie. Tak jak Ty definiujesz sukces.

    Korzyści?

    • lepsze zrozumienie tego, co jest dla Twoich odbiorców (nauczycieli, czytelników, uczniów, rodziców…) ważne i jakie problemy próbują rozwiązać (usłysz problem! najlepiej, gdy nazwany jest spontanicznie!).
    • identyfikacja nowych możliwości, które można zaoferować Twoim odbiorcom.
    • rozwój nowych pomysłów, które są bardziej dopasowane do potrzeb Twoich odbiorców.
    • lepsze zrozumienie konkurencji. Tak!

    Jak to zrobić?
    Istnieje wiele sposobów na badanie potrzeb Twoich odbiorców. Oto kilka przykładów:
    1. Ankiety: Możesz przeprowadzić ankietę online lub papierową, w której pytasz Twoich odbiorców o ich preferencje, opinie i problemy.
    2. Analiza danych: Możesz zbierać dane z różnych źródeł, takich jak strony internetowe, media społecznościowe. Analiza danych może pomóc Ci w identyfikacji wzorców i trendów wśród Twoich odbiorców, co pozwoli Ci lepiej dostosować swoje działania do ich potrzeb.
    3. Badania jakościowe: Możesz przeprowadzić badania jakościowe (np. wywiady), aby uzyskać bardziej szczegółowe informacje na temat opinii i potrzeb Twoich odbiorców. Badania jakościowe pozwalają na bardziej wnikliwe zrozumienie Twoich odbiorców i mogą pomóc Ci w opracowaniu bardziej skutecznych strategii.
    4. Obserwacja: Możesz również obserwować zachowania Twoich odbiorców, aby uzyskać informacje na temat ich preferencji i potrzeb.
    5. Interakcje: Możesz także rozmawiać z Twoimi odbiorcami i pytać ich o ich opinie i potrzeby. To może być poprzez interakcje osobiste, takie jak spotkania, czy telefoniczne rozmowy, ale również poprzez media społecznościowe i wiadomości e-mail.
    Moje ulubione? 3, 4 i 5.

    Pamiętaj, twórco!!! Badanie potrzeb Twoich odbiorców jest procesem ciągłym, nigdy się nie kończy. Wymaga regularnego monitorowania i analizowania wyników, aby utrzymać swoją wiedzę na bieżąco i kontynuować dostosowywanie swoich działań do potrzeb Twoich odbiorców. Sorry, taki life ;).