admin

  • Metody nauczania, SKUTECZNOŚĆ

    Edukuj rodzica

    Rodzic to nie metodyk – ważny temat dotyczący naszej pracy z rodzicami naszych uczniów. Wiemy, że rodzice mają swoje własne przekonania i doświadczenia, ale często nie posiadają specjalistycznej wiedzy w zakresie metodyki nauczania języków obcych. To my, jako wykwalifikowani nauczyciele, mamy obowiązek edukować rodziców i informować ich o tym, dlaczego stosujemy określone metody nauki.
     
    Dlaczego więc warto zatrzymać się na chwilę w korytarzu i wyjaśnić rodzicom, co działo się dzisiaj na lekcji? Ponieważ otwarta komunikacja z rodzicami jest kluczowa dla budowania zaufania i zrozumienia. Wyjaśnienie, dlaczego uczyliśmy w określony sposób, pomaga rodzicom lepiej zrozumieć naszą pracę i zaangażować się w edukację swoich dzieci.
     
    Jednym ze sposobów na budowanie tej komunikacji i zaufania jest zaproszenie rodziców na lekcję pokazową. Otwierając drzwi naszych klas, dajemy rodzicom możliwość zobaczenia, jak pracujemy i dlaczego stosujemy określone metody. To świetna okazja, aby pokazać naszą zaangażowaną pracę i odpowiedzieć na ewentualne pytania czy wątpliwości.
     
    Pamiętajmy, że naszym obowiązkiem jako nauczycieli jest nie tylko uczyć, ale także edukować rodziców. Mogą oni mieć pretensje czy pytania dotyczące naszej pracy, ale naszym zadaniem jest wyjaśnienie, dlaczego pracujemy tak, a nie inaczej. Otwarta komunikacja i współpraca z rodzicami są kluczowe dla sukcesu naszych uczniów.
     
    Dlatego zachęcamy Was wszystkich do aktywnego angażowania się w edukację rodziców naszych uczniów. Wspólnie możemy stworzyć jeszcze lepsze warunki do nauki języków obcych i wspierać rozwój naszych podopiecznych.

    Więcej takich porad znajdziesz tutaj:

    https://luizawojtowiczwaga.com/metodyczne-sos/
  • Metody nauczania, SKUTECZNOŚĆ

    Czytanie i słuchanie – a gdyby tak trochę inaczej?

    Oglądając lekcje nauczycieli często mam wrażenie, że dla dobra uczniów, potrzeba trochę różnicować sposoby na zadania po czytaniu i słuchaniu.
     
    Skupmy się na różnicowaniu zadań po czytaniu i słuchaniu, aby wzbogacić  proces sprawdzania zrozumienia materiału przez uczniów. Często standardowe metody oceniania mogą być monotonne, to może też wpływać na brak motywacji uczniów. Oto kilka alternatywnych sposobów, które nie tylko sprawdzą zrozumienie, ale także rozwiną  umiejętności językowe Twoich uczniów.
     
    1. 1. Podsumowanie tekstu: Poproś uczniów o stworzenie krótkiego podsumowania tekstu w formie trzech, pięciu lub siedmiu zdań. To ćwiczenie angażuje myślenie wyższe i sprzyja głębszemu przyswajaniu informacji z tekstu.
    2. 2. Alternatywny tytuł: Zwróć uwagę na proces syntezy w myśleniu Twoich uczniów, kiedy prosisz ich o nadanie alternatywnego tytułu tekstu. To zadanie wymaga głębszego zrozumienia treści i rozwija kreatywne myślenie.
    3. 3. Zadania w parach: Najpierw poproś uczniów o samodzielne stworzenie pytań sprawdzających zrozumienie tekstu a następnie o wymianę stworzonych pytań z inną parą – i odpowiedzenie na nie. To nie tylko sprawdza zrozumienie, ale również rozwija umiejętność formułowania logicznych pytań.
    4. 4. Wybór najważniejszych elementów: Zadaj uczniom zadanie polegające na wyborze  najważniejszego zdania w tekście. To ćwiczenie rozwija umiejętność analizy i uzasadniania decyzji.
    5. 5. Przepisanie tekstu: Poproś uczniów o przepisanie fragmentu tekstu na poziomie podstawowym lub przekształcenie go w inny rodzaj wypowiedzi, na przykład  list formalny czy e-mail. To zadanie rozwija umiejętności przetwarzania informacji i wykorzystania języka w sposób kreatywny.
     
    Moje rady:
     
    1. Różne metody: Eksperymentuj z różnymi metodami, aby znaleźć te, które najlepiej pasują do Twoich uczniów.
    2. Dostosowanie: Dostosuj zadania do poziomu zrozumienia i umiejętności językowych swojej klasy.
    3. Autorskie podejście: Zachęcaj do szukania indywidualnego podejścia do zadań i autorskich, oryginalnych odpowiedzi –  to może zwiększyć ich zaangażowanie.
     
    A jeżeli takie rady Ci się podobają znajdziesz ich setki w mojej książce Metodyczne SOS.
    https://luizawojtowiczwaga.com/metodyczne-sos/
  • mentoring

    Tematy w mentoringu.

    Jeżeli interesuje Cię mentoring i zastanawiasz się, czy tematy, z którymi się borykasz, są odpowiednie do takiego procesu, przeczytaj listę problemów w szkołach, z którymi w tym roku miałam do czynienia i zdecyduj, czy mentoring ze mną to proces dla Ciebie:
    • • Rekrutacja lektora.
    • • Onboarding lektora.
    • • „Zanim lektor wejdzie do klasy.”
    • • Obietnica sprzedażowa.
    • • Hospitacje i feedback.
    • • Standard metodyczny w szkole.
    • • Twoja wizja i misja / szkoła.
    • • Rozwój lektora.
    • • Awans lektora.
    • • Kontakt z klientem.
    • • Badanie satysfakcji klienta.
    • • Placement.
    • • Raporty o uczniach.
    • • Szkolenia dla nauczycieli jak dzielić.
    • • Shadowing w zespole.
    • • Kalendarz szkoły.
    • • Edukacja rodzica.
    • • Typowe błędy metodyczne.
    • • Plany wynikowe.
    • • Plan pracy szkoły, kalendarz Google.
    • • Metodyk – czy to musi być jedna osoba.
    • • Deklaracja kontynuacji.
    • • Raportowanie wyników.
    • • Ile uczy właściciel i dlaczego za dużo.
    • • Co to znaczy „prowadź szkołę jak franczyzę”.
    • • Dlaczego warto od razu mieć procedury w systemie.
    • • 1-na-1 czy grupy.
    • • Uruchamianie zapisów na nowe kursy.
    • • Co zrobić przed uruchomieniem kursu?
    • • Pierwsza lekcja w Twojej szkole.
    • • Zarządzanie zapisami.
    • • Program nauczania.
    • • Rozliczanie lektorów pod kontrolą.
    • • Koszty pod kontrolą.
    • • Metodyk pod kontrolą.
    • • Rola sekretariatu.
    • • Polityka i procedury szkoleniowe.
    • • Oferta pod kontrolą.
    Który z tych tematów będzie Twoim? 
     

    Chcesz ze mną o tym porozmawiać? Napisz!

    • SKUTECZNOŚĆ, sprawczość

      Doceniaj to co dobre, nie patrz tylko na to co złe.

      Nie umiesz zwracać uwagi na to, co uczniowie robią dobrze, widzisz tylko to, co robią źle?
       
      Ten temat jest często pomijany podczas szkoleń  dla nauczycieli a mianowicie: zwracanie uwagi na pozytywne strony osiągnięć uczniów. Skupiamy się na poprawianiu błędów i wskazywaniu luk kompetencyjnych, zapominając o docenianiu postępów naszych uczniów 
      i motywowaniu ich do dalszego rozwoju.
       
      Praktyczne rady: 
       
      1. Wartość doceniania: W trakcie nauczania języka obcego często koncentrujemy się na poprawianiu błędów i wskazywaniu na słabe strony uczniów. Jednak równie ważne jest zauważanie i docenianie tego, co uczniowie robią dobrze. Docenienie osiągnięć daje im motywację i zachętę do dalszej pracy. Niekiedy uczniowie sami nie zdają sobie sprawy z tego, że coś zrobili dobrze, dlatego ważne jest, aby nauczyciele zwracali na to uwagę i podkreślali ich osiągnięcia.
       
      2. Publiczne docenianie: Nie wystarczy tylko zauważyć, co uczniowie robią dobrze, warto także docenić to publicznie. Podczas zajęć warto zwracać uwagę na konkretne osiągnięcia uczniów i pochwalić ich za użyte wyszukane słowo, interesujące wyrażenie czy poprawnie zastosowaną gramatykę. Dzięki temu inni uczniowie mają szansę na nauczenie się czegoś nowego, a uczniowie czują się docenieni i zmotywowani do dalszych starań.
       
      3. Korzyści z doceniania: Docenianie osiągnięć uczniów ma nie tylko znaczenie motywacyjne, ale także pozytywny wpływ na sam proces nauki. Uczniowie, którzy otrzymują informację zwrotną na temat swoich sukcesów, są bardziej zaangażowani w naukę, czują większą pewność siebie i są bardziej otwarci na eksperymentowanie z językiem. Docenienie ucznia za dobre rzeczy, które zrobił, to rodzaj „poprawienia błędu bez błędu”, o którym pisze znana Wam z pewnością Penny Ur. Warto zatem stosować ten sposób nauczania, aby uczniowie czuli się docenieni i rozwijali swoje umiejętności językowe.
       
      4. Wyzwania dla nauczycieli: Zwracanie uwagi na pozytywne aspekty w nauce języka obcego może być wyzwaniem dla nauczycieli. Często jesteśmy skoncentrowani na poprawianiu błędów i wskazywaniu na luki kompetencyjne. Jednak warto pamiętać, że chwalenie uczniów za ich osiągnięcia i wysiłek jest niezmiernie ważne w procesie nauczania. Wpływa to  pozytywnie na motywację i zaangażowanie naszych  uczniów, co przekłada się na ich lepsze wyniki i większą chęć do nauki. Warto zatem zadbać o to, aby uczniowie czuli się docenieni i zachęceni do dalszego rozwoju.
       
      W nadchodzącym tygodniu podejmij decyzję, że będziesz ignorować błędy i zwrócisz uwagę tylko na to, co dobre. Opisz reakcję uczniów. 
       
      A jeśli podobają Ci się takie rady, zobacz moją najnowszą książę „Metodyczne SOS”. Jest w niej 100 rozdziałów z dziesiątkami praktycznych porad.

      https://luizawojtowiczwaga.com/metodyczne-sos/
    • Metody nauczania

      Nauczyciel czy uczeń – kto tu jest ważniejszy?

      W tym wpisie pokażę Ci dwa główne podejścia do prowadzenia zajęć: 

      1. klasa z uczniem w centrum; 
      2. klasa z nauczycielem w centrum. 
       
      Obie strategie mają istotny wpływ na dynamikę klasy oraz nauczanie języka obcego. Jest to temat wart uwagi, zwłaszcza dla nauczycieli, którzy pragną doskonalić swoje metody nauczania i poszerzyć horyzonty własnej  praktyki edukacyjnej.
       
      Klasa z nauczycielem w centrum to dość tradycyjny model nauczania, w którym nauczyciel jest centralną postacią w klasie. To on  decyduje o treści lekcji, prowadzi dyskusję, tłumaczy oraz podejmuje większość decyzji dotyczących zajęć. W trakcie ich trwania pełni kluczową rolę, kontrolując przebieg lekcji i aktywność uczniów. 
       
      Klasa z uczniem w centrum to bardziej nowoczesny model nauczania, w którym uczeń jest w centrum uwagi. Ta metoda zakłada, że uczniowie biorą aktywny udział w procesie nauczania, podejmują decyzje i angażują się w samodzielną pracę. Nauczyciel staje się bardziej menedżerem, wspierającym uczniów w ich własnym procesie uczenia się. Ta strategia kładzie nacisk na rozwijanie samodzielności, odpowiedzialności i zaangażowania uczniów.
       
      Jeżeli takie tematy są Ci bliskie i chcesz dostać jeszcze 99 innych porad na temat nauczania, zainteresuj się moja kurso-książką „Metodyczne SOS”.

      https://luizawojtowiczwaga.com/metodyczne-sos/

    • Metody nauczania, skuteczność

      Test jednokrotnego wyboru? No nie wiem…

      Testy jednokrotnego wyboru są popularnym narzędziem w ocenianiu i diagnostyce, ale w nauce języków obcych mają swoje ograniczenia. Oto kilka powodów, dlaczego nie zawsze są najlepszym wyborem:
      1.  
      2. 1. Płytkie zrozumienie: Testy jednokrotnego wyboru często mierzą jedynie powierzchniowe zrozumienie materiału. Odpowiedzi są ograniczone do wyboru spośród dostępnych opcji, co nie pozwala na pełne wyrażenie wiedzy.
        2. Brak kontekstu: W nauce języków obcych ważne jest zrozumienie kontekstu. Testy jednokrotnego wyboru nie pozwalają na analizę kontekstu zdania czy sytuacji, co jest istotne w komunikacji.
      3. 3. Brak umiejętności produkcyjnych: Testy jednokrotnego wyboru nie sprawdzają umiejętności produkcyjnych, takich jak pisanie czy mówienie. Nauka języka wymaga nie tylko rozumienia, ale także aktywnego wykorzystywania go.
      4. 4. Ograniczone zastosowanie: Testy jednokrotnego wyboru nie są odpowiednie do oceny kreatywności, spontaniczności czy zdolności do improwizacji w języku obcym.
      5. 5. Błędy wynikające z przypadku: Czasem uczestnik może wybrać poprawną odpowiedź przypadkowo lub na podstawie intuicji, co może wpłynąć na wynik.
      Warto stosować różnorodne metody oceny, takie jak testy pisemne, ustne, projekty czy zadania praktyczne, aby uzyskać pełniejszy obraz umiejętności językowych ucznia.
       
      Jeśli potrzebujesz więcej takich rad, zerknij do mojej książki Metodyczne SOS. Znajdziesz tam aż 100 rozdziałów na temat nauczania i testowania.

      https://luizawojtowiczwaga.com/metodyczne-sos/

    • motywacja, skuteczność

      Nie pracujesz z uczniami w parach???

      Czasami słyszę, że nauczyciele unikają pracy w trójkach lub małych grupach, bo w nich łatwo jest się ukryć, i to prawda.


      Ale to błąd!       Warto, aby każdy uczestnik miał swoją konkretną rolę i zadanie.

          • Najłatwiej jest ukryć się uczniowi, gdy pracuje w trójce z dwiema osobami bardzo     
            pracowitymi. 🙈
          • Kiedy prosisz uczniów o pracę w dwójce, trójce, w minigrupie, każdy powinien dostać swoje
            zadanie i swoją rolę. 📚🎭
          • To eliminuje szanse na ukrycie się! 💪
          • Bo każdy musi coś bardzo konkretnego zrobić.
          • Jeżeli dzielisz uczniów na grupy i mówisz im – „zróbcie”, wtedy „robią” te osoby, które są
            najmocniejsze albo te, które są najbardziej zaangażowane.
          • Każda z osób 🎭 A, B, C powinna dostać trzy różne role: A, B, C.
          • Wtedy w takiej grupie się nikt nie ukryje! 🚀✨

      Podobają Ci się takie rady? Otrzymasz ich mnóstwo w mojej książce „Metodyczne SOS Luizy”. Kliknij tutaj i kup sobie ten wyjątkowy poradnik w formie elektronicznej kurso-książki

      https://luizawojtowiczwaga.com/metodyczne-sos/

    • feedback, skuteczność

      A co uczeń sądzi o Twojej lekcji?

      FEEDBACK OD UCZNIÓW: JAK CZĘSTO O NIEGO PROSISZ?
       
      Chcę się dziś z Wami podzielić jedną mega ważną myślą na temat feedbacku – rzeczy, którą powinniśmy dostawać regularnie!
       
      1. Proś o opinię uczniów: Jak najcześciej pytaj uczniów o to, jak się pracuje na lekcji! Co było super? Co ich mega zainteresowało? A może są jakieś rzeczy, które chcieliby widzieć inaczej?
      2. Nie czekaj do końca semestru: Feedback niech nie będzie zaskoczeniem na koniec! Im częściej pytacie, tym więcej cennych uwag możecie uzyskać, a do poprawy będziecie mieli czas!
      3. Stwórzcie wspólną rzeczywistość: Razem twórzcie klasę! Kiedy uczniowie widzą, że ich opinie są ważne i mają wpływ na zajęcia, będą bardziej skłonni się dzielić!
      4. Brak negatywnych konsekwencji: Pokażcie, że feedback to nie kara! Im bardziej otwarci będziecie na opinie, tym mniej będą się obawiali uczniowie mówić szczerze!
      5. Razem na 2024 rok: Niech ta rada będzie Waszym kierunkiem działania na nowy rok! Wspólnie budujcie pozytywną atmosferę i uczcie się na bieżąco!
       
      Dzięki regularnemu feedbackowi Wasza klasa stanie się naprawdę wspólną przestrzenią!
      Mam nadzieję, że ta rada na 2024 rok okaże się pomocna!

      A teraz: może dacie mi feedback? Jak Wam się czyta moje artykuły?
    • nauczanie młodzieży

      Boisz się ciszy na lekcji?

      Strach nauczyciela przed ciszą na lekcji może wynikać z obawy, że brak aktywności uczniów oznacza brak zainteresowania lub niewłaściwe prowadzenie lekcji. Jednak cisza może być również ważnym elementem procesu uczenia się. Oto kilka sugestii, jak nauczyciel może zarządzać ciszą na lekcji:
      1.   1. Zrozumienie celu ciszy: Cisza może być momentem refleksji, przemyśleń lub rozwiązania problemów. Nauczyciel może podkreślić, że czasami cisza jest potrzebna do przetwarzania informacji, zrozumienia zagadnienia lub skoncentrowania się na zadaniu.
      2.   2. Planowanie przerw do myślenia: Włącz planowane przerwy do myślenia w trakcie lekcji. To okazja dla uczniów do zastanowienia się nad omawianym materiałem, zadawania pytań lub formułowania wniosków.
      3.   3. Zastosowanie pytań otwartych: Zadawanie pytań, które wymagają głębszych odpowiedzi, może skłonić uczniów do zastanowienia się i zastosowania własnych myśli. Pytania otwarte mogą również zachęcać do dyskusji, nawet jeśli wymagają chwili ciszy przed odpowiedzią.
      4.   4. Zastosowanie różnorodnych metod nauczania: Zróżnicowane metody nauczania, takie jak dyskusje, projekty, prezentacje, a także czas na indywidualną pracę, mogą pomóc w utrzymaniu zainteresowania uczniów bez konieczności ciągłego mówienia nauczyciela.
      5.   5. Różne style uczenia się: Akceptuj różnice w tempie uczenia się uczniów. Niektórzy uczniowie potrzebują więcej czasu, aby przetworzyć informacje, a cisza może być dla nich ważna.
      6.   6. Stworzenie bezpiecznej atmosfery: Utwórz atmosferę, w której uczniowie czują się swobodnie dzielić swoje myśli. Bezpieczne otoczenie zachęca uczniów do wyrażania swoich opinii nawet w ciszy.
      7.   7. Zbieranie opinii: Zapytaj uczniów o ich opinie na temat lekcji i korzystaj z ich opinii do dostosowywania metod nauczania. To może zwiększyć ich poczucie zaangażowania i aktywności na lekcji. Zapytaj ich także o ciszę!
      8.   8. Dopasowanie oczekiwań: Jasno komunikuj oczekiwania dotyczące udziału w lekcji, jednocześnie dając uczniom czas i przestrzeń do przemyśleń.
      Wprowadzenie tych strategii może pomóc nauczycielowi w zarządzaniu ciszą na lekcji, a jednocześnie zachęcić uczniów do bardziej aktywnego uczestnictwa.
    • motywacja, skuteczność

      Czy prosić uczniów o podnoszenie rąk?

      Decyzja o tym, czy prosić uczniów o podnoszenie rąk, zależy od wielu czynników, takich jak styl nauczania, wiek uczniów, rodzaj zajęć i cele edukacyjne. Oto kilka argumentów zarówno za, jak i przeciw tej praktyce:
      Za:
      1.   1. Porządek i kontrola: Prośba o podnoszenie rąk może pomóc w utrzymaniu porządku w klasie i ułatwić nauczycielowi kontrolę nad dyskusją lub lekcją.
      2.   2. Szacunek wobec nauczyciela: Ta praktyka może promować szacunek wobec nauczyciela, pokazując, że to nauczyciel decyduje, kto ma prawo wypowiedzieć się w danej chwili.
      3.   3. Równomierność uczestnictwa: Nauczyciel ma większą kontrolę nad równomiernością uczestnictwa uczniów, dając każdemu szansę podniesienia ręki.
      Przeciw:
      1.   1. Ograniczenie spontaniczności: Prośba o podnoszenie rąk może ograniczać spontaniczność i naturalny przepływ dyskusji, ponieważ uczniowie czekają na swoją kolej.
      2.   2. Presja i stres: Niektórzy uczniowie mogą odczuwać presję podczas podnoszenia ręki, szczególnie jeśli boją się popełnienia błędu lub nie są pewni swojej odpowiedzi.
      3.   3. Alternatywne metody komunikacji: Niektórzy uczniowie mogą preferować inne formy komunikacji, takie jak pisanie odpowiedzi na kartce lub dyskusje grupowe, które nie wymagają podnoszenia ręki.
      Ostateczna decyzja powinna zależeć od kontekstu danego środowiska edukacyjnego oraz od indywidualnych preferencji i potrzeb uczniów. Warto eksperymentować z różnymi metodami, aby znaleźć najlepsze podejście do danej grupy uczniów.