motywacja

  • Jak podnoszę stawkę za moje zajęcia i się tego nie wstydzę.

    Jak pewnie wiesz, w swojej misji trenerskiej mam wpisane podnoszenie skuteczności nauczycieli i ich zadowolenia z wykonywanej pracy. A skuteczny nauczyciel to taki, który jest usatysfakcjonowany z poziomu swoich zarobków. To trudny temat, nie lubimy o nim rozmawiać, ale czasem trzeba. Jak podnosić stawkę za lekcje i się tego nie wstydzić? Poznaj moje argumenty.

    Argument 1.

    Jako nauczyciel języków obcych masz niezwykle cenną umiejętność, która wymaga wieloletniego wysiłku, pracy i zaangażowania. Twój czas, wiedza i doświadczenie są bezcenne dla uczniów. To główny argument za tym, że Twoje lekcje nie powinny być tanie. Nikogo nie krzywdzisz, wszystkim pomagasz!

    Argument 2.

    Podnoszenie stawki za prywatne lekcje języków obcych jest naturalnym procesem Twojego rozwoju zawodowego. Twoje umiejętności stale się doskonalą, a dodatkowe szkolenia, kursy (w tym kursy edunation), w których uczestniczysz, przyczyniają się do Twojej wiedzy i profesjonalizmu. Nie ma nic złego w dostosowaniu ceny do wartości, jaką oferujesz swoim uczniom.

    Argument 3.

    Pamiętaj, że wartość Twojej pracy nie ogranicza się tylko do samego czasu spędzonego na lekcjach. Przygotowywanie materiałów, indywidualne podejście do ucznia, analiza postępów i dostosowywanie metodyki to wszystko wymaga dodatkowego wysiłku i zaangażowania z Twojej strony. Twój wkład w nasz rozwój językowy jest bezcenny i niezwykle istotny.

    Argument 4.

    Ważne jest, abyś uświadomił(a) sobie, że podniesienie stawki za lekcje języków obcych to zasłużona rekompensata za Twoją pracę i wysiłek. Nie ma powodu, abyś czuł(a) się z tym niezręcznie. Uczniowie, którzy są zdeterminowani do nauki, zrozumieją, że płacą za wartość, jaką otrzymują, a nie tylko za samą lekcję.

    Pamiętaj, aby zapewnić przejrzystość w tej kwestii, warto jest omówić podniesienie stawki z uczniami na wczesnym etapie – na przykład teraz. Wyjaśnij im powody podwyżki, jakie korzyści im to przynosi i w jaki sposób wpłynie to na ich postępy. Ważne jest, aby uczniowie rozumieli wartość Twojej pracy i znali powody, dla których podniesiesz stawkę. Komunikacja jest kluczem. Nie zostawiaj tego na ostatnia chwilę.

    Podnoszenie stawki za lekcje to normalny proces w każdym zawodzie. Wielu nauczycieli języków obcych decyduje się na to w miarę zdobywania doświadczenia i poszerzania umiejętności. Nie ma w tym nic złego, a Ty również masz prawo do uczciwego wynagrodzenia za swoją pracę.

    A tak przy okazji, ile za godzinę pracy bierze Twoja pani manicurzystka? Twój pan hydraulik? Pani sprzątająca Twoją szkołę?

    Mam nadzieję, że ten artykuł  Ci pomoże. Chcesz więcej takich porad zajrzyj do pakietu e-poradników. Sprawdź, który jest odpowiedni dla Ciebie!

    Tutaj możesz sprawdzić szczegóły: Szkoła pod kontrolą – pakiet e-poradników

  • Ankiety satysfakcji uczniów: czego nie robić

    Badanie satysfakcji uczniów to kluczowy element w doskonaleniu swojej działalności edukacyjnej. Jednakże, jak pokazuje praktyka, istnieją pewne pułapki, których należy unikać, aby ankietowanie było skuteczne i przynosiło wartość. Oto kilka rzeczy, których nie powinno się robić:

    1. Nie wyciągaj średniej z małej próby statystycznej
    : Podstawą skutecznego badania jest odpowiednia reprezentatywność próby. Wyciąganie średniej z bardzo małej grupy, na przykład czterech osób, może prowadzić do błędnych wniosków. Pamiętaj, aby zapewnić odpowiednią liczbę uczestników, aby wyniki były wiarygodne.
    1. 2. Nie przeprowadzaj ankiet na koniec semestru: Czas jest kluczowym czynnikiem. Pytanie klientów o opinię na temat usług po ich zakończeniu może okazać się nieskuteczne, ponieważ nie daje możliwości na bieżącą poprawę. Zamiast tego, przeprowadź ankietę wcześniej, na przykład w pierwszym lub drugim miesiącu działalności, abyś miał czas na wprowadzenie ewentualnych zmian i dostosowanie się do potrzeb klientów.
    2. 3. Nie ograniczaj się tylko do jednego badania: Satysfakcja klientów to proces dynamiczny. Zamiast polegać tylko na jednym badaniu, przeprowadź je regularnie, aby monitorować zmiany i ewentualnie reagować na potrzeby klientów. Powtarzające się badania pozwolą ci lepiej zrozumieć oczekiwania i preferencje klientów oraz skuteczniej dostosować swoje działania.
    Podsumowując, aby uzyskać rzetelne i wartościowe wyniki z ankiet satysfakcji klientów, unikaj wymienionych błędów i daj sobie szansę na ciągłą poprawę. Pamiętaj, że badanie opinii klientów to nie tylko narzędzie do oceny, ale przede wszystkim do działania i doskonalenia swojej działalności.
  • Nauczyciel czy uczeń – kto tu jest ważniejszy?

    W tym wpisie pokażę Ci dwa główne podejścia do prowadzenia zajęć: 

    1. klasa z uczniem w centrum; 
    2. klasa z nauczycielem w centrum. 
     
    Obie strategie mają istotny wpływ na dynamikę klasy oraz nauczanie języka obcego. Jest to temat wart uwagi, zwłaszcza dla nauczycieli, którzy pragną doskonalić swoje metody nauczania i poszerzyć horyzonty własnej  praktyki edukacyjnej.
     
    Klasa z nauczycielem w centrum to dość tradycyjny model nauczania, w którym nauczyciel jest centralną postacią w klasie. To on  decyduje o treści lekcji, prowadzi dyskusję, tłumaczy oraz podejmuje większość decyzji dotyczących zajęć. W trakcie ich trwania pełni kluczową rolę, kontrolując przebieg lekcji i aktywność uczniów. 
     
    Klasa z uczniem w centrum to bardziej nowoczesny model nauczania, w którym uczeń jest w centrum uwagi. Ta metoda zakłada, że uczniowie biorą aktywny udział w procesie nauczania, podejmują decyzje i angażują się w samodzielną pracę. Nauczyciel staje się bardziej menedżerem, wspierającym uczniów w ich własnym procesie uczenia się. Ta strategia kładzie nacisk na rozwijanie samodzielności, odpowiedzialności i zaangażowania uczniów.
     
    Jeżeli takie tematy są Ci bliskie i chcesz dostać jeszcze 99 innych porad na temat nauczania, zainteresuj się moja kurso-książką „Metodyczne SOS”.
  • Test jednokrotnego wyboru? No nie wiem…

    Testy jednokrotnego wyboru są popularnym narzędziem w ocenianiu i diagnostyce, ale w nauce języków obcych mają swoje ograniczenia. Oto kilka powodów, dlaczego nie zawsze są najlepszym wyborem:
    1.  
    2. 1. Płytkie zrozumienie: Testy jednokrotnego wyboru często mierzą jedynie powierzchniowe zrozumienie materiału. Odpowiedzi są ograniczone do wyboru spośród dostępnych opcji, co nie pozwala na pełne wyrażenie wiedzy.
      2. Brak kontekstu: W nauce języków obcych ważne jest zrozumienie kontekstu. Testy jednokrotnego wyboru nie pozwalają na analizę kontekstu zdania czy sytuacji, co jest istotne w komunikacji.
    3. 3. Brak umiejętności produkcyjnych: Testy jednokrotnego wyboru nie sprawdzają umiejętności produkcyjnych, takich jak pisanie czy mówienie. Nauka języka wymaga nie tylko rozumienia, ale także aktywnego wykorzystywania go.
    4. 4. Ograniczone zastosowanie: Testy jednokrotnego wyboru nie są odpowiednie do oceny kreatywności, spontaniczności czy zdolności do improwizacji w języku obcym.
    5. 5. Błędy wynikające z przypadku: Czasem uczestnik może wybrać poprawną odpowiedź przypadkowo lub na podstawie intuicji, co może wpłynąć na wynik.
    Warto stosować różnorodne metody oceny, takie jak testy pisemne, ustne, projekty czy zadania praktyczne, aby uzyskać pełniejszy obraz umiejętności językowych ucznia.
     
    Jeśli potrzebujesz więcej takich rad, zerknij do mojej książki Metodyczne SOS. Znajdziesz tam aż 100 rozdziałów na temat nauczania i testowania.
  • Nie pracujesz z uczniami w parach???

    Czasami słyszę, że nauczyciele unikają pracy w trójkach lub małych grupach, bo w nich łatwo jest się ukryć, i to prawda.


    Ale to błąd!
    Warto, aby każdy uczestnik miał swoją konkretną rolę i zadanie.

        • Najłatwiej jest ukryć się uczniowi, gdy pracuje w trójce z dwiema osobami bardzo     
          pracowitymi. 🙈
        • Kiedy prosisz uczniów o pracę w dwójce, trójce, w minigrupie, każdy powinien dostać swoje
          zadanie i swoją rolę. 📚🎭
        • To eliminuje szanse na ukrycie się! 💪
        • Bo każdy musi coś bardzo konkretnego zrobić.
        • Jeżeli dzielisz uczniów na grupy i mówisz im – „zróbcie”, wtedy „robią” te osoby, które są
          najmocniejsze albo te, które są najbardziej zaangażowane.
        • Każda z osób 🎭 A, B, C powinna dostać trzy różne role: A, B, C.
        • Wtedy w takiej grupie się nikt nie ukryje! 🚀✨

    Podobają Ci się takie rady? Otrzymasz ich mnóstwo w mojej książce „Metodyczne SOS Luizy”. Kliknij tutaj i kup sobie ten wyjątkowy poradnik w formie elektronicznej kurso-książki

    https://luizawojtowiczwaga.com/metodyczne-sos/

  • A co uczeń sądzi o Twojej lekcji?

    FEEDBACK OD UCZNIÓW: JAK CZĘSTO O NIEGO PROSISZ?
     
    Chcę się dziś z Wami podzielić jedną mega ważną myślą na temat feedbacku – rzeczy, którą powinniśmy dostawać regularnie!
     
    1. Proś o opinię uczniów: Jak najcześciej pytaj uczniów o to, jak się pracuje na lekcji! Co było super? Co ich mega zainteresowało? A może są jakieś rzeczy, które chcieliby widzieć inaczej?
    2. Nie czekaj do końca semestru: Feedback niech nie będzie zaskoczeniem na koniec! Im częściej pytacie, tym więcej cennych uwag możecie uzyskać, a do poprawy będziecie mieli czas!
    3. Stwórzcie wspólną rzeczywistość: Razem twórzcie klasę! Kiedy uczniowie widzą, że ich opinie są ważne i mają wpływ na zajęcia, będą bardziej skłonni się dzielić!
    4. Brak negatywnych konsekwencji: Pokażcie, że feedback to nie kara! Im bardziej otwarci będziecie na opinie, tym mniej będą się obawiali uczniowie mówić szczerze!
    5. Razem na 2024 rok: Niech ta rada będzie Waszym kierunkiem działania na nowy rok! Wspólnie budujcie pozytywną atmosferę i uczcie się na bieżąco!
     
    Dzięki regularnemu feedbackowi Wasza klasa stanie się naprawdę wspólną przestrzenią!
    Mam nadzieję, że ta rada na 2024 rok okaże się pomocna!

    A teraz: może dacie mi feedback? Jak Wam się czyta moje artykuły?
  • Boisz się ciszy na lekcji?

    Strach nauczyciela przed ciszą na lekcji może wynikać z obawy, że brak aktywności uczniów oznacza brak zainteresowania lub niewłaściwe prowadzenie lekcji. Jednak cisza może być również ważnym elementem procesu uczenia się. Oto kilka sugestii, jak nauczyciel może zarządzać ciszą na lekcji:
    1.   1. Zrozumienie celu ciszy: Cisza może być momentem refleksji, przemyśleń lub rozwiązania problemów. Nauczyciel może podkreślić, że czasami cisza jest potrzebna do przetwarzania informacji, zrozumienia zagadnienia lub skoncentrowania się na zadaniu.
    2.   2. Planowanie przerw do myślenia: Włącz planowane przerwy do myślenia w trakcie lekcji. To okazja dla uczniów do zastanowienia się nad omawianym materiałem, zadawania pytań lub formułowania wniosków.
    3.   3. Zastosowanie pytań otwartych: Zadawanie pytań, które wymagają głębszych odpowiedzi, może skłonić uczniów do zastanowienia się i zastosowania własnych myśli. Pytania otwarte mogą również zachęcać do dyskusji, nawet jeśli wymagają chwili ciszy przed odpowiedzią.
    4.   4. Zastosowanie różnorodnych metod nauczania: Zróżnicowane metody nauczania, takie jak dyskusje, projekty, prezentacje, a także czas na indywidualną pracę, mogą pomóc w utrzymaniu zainteresowania uczniów bez konieczności ciągłego mówienia nauczyciela.
    5.   5. Różne style uczenia się: Akceptuj różnice w tempie uczenia się uczniów. Niektórzy uczniowie potrzebują więcej czasu, aby przetworzyć informacje, a cisza może być dla nich ważna.
    6.   6. Stworzenie bezpiecznej atmosfery: Utwórz atmosferę, w której uczniowie czują się swobodnie dzielić swoje myśli. Bezpieczne otoczenie zachęca uczniów do wyrażania swoich opinii nawet w ciszy.
    7.   7. Zbieranie opinii: Zapytaj uczniów o ich opinie na temat lekcji i korzystaj z ich opinii do dostosowywania metod nauczania. To może zwiększyć ich poczucie zaangażowania i aktywności na lekcji. Zapytaj ich także o ciszę!
    8.   8. Dopasowanie oczekiwań: Jasno komunikuj oczekiwania dotyczące udziału w lekcji, jednocześnie dając uczniom czas i przestrzeń do przemyśleń.
    Wprowadzenie tych strategii może pomóc nauczycielowi w zarządzaniu ciszą na lekcji, a jednocześnie zachęcić uczniów do bardziej aktywnego uczestnictwa.
  • Czy prosić uczniów o podnoszenie rąk?

    Decyzja o tym, czy prosić uczniów o podnoszenie rąk, zależy od wielu czynników, takich jak styl nauczania, wiek uczniów, rodzaj zajęć i cele edukacyjne. Oto kilka argumentów zarówno za, jak i przeciw tej praktyce:
    Za:
    1.   1. Porządek i kontrola: Prośba o podnoszenie rąk może pomóc w utrzymaniu porządku w klasie i ułatwić nauczycielowi kontrolę nad dyskusją lub lekcją.
    2.   2. Szacunek wobec nauczyciela: Ta praktyka może promować szacunek wobec nauczyciela, pokazując, że to nauczyciel decyduje, kto ma prawo wypowiedzieć się w danej chwili.
    3.   3. Równomierność uczestnictwa: Nauczyciel ma większą kontrolę nad równomiernością uczestnictwa uczniów, dając każdemu szansę podniesienia ręki.
    Przeciw:
    1.   1. Ograniczenie spontaniczności: Prośba o podnoszenie rąk może ograniczać spontaniczność i naturalny przepływ dyskusji, ponieważ uczniowie czekają na swoją kolej.
    2.   2. Presja i stres: Niektórzy uczniowie mogą odczuwać presję podczas podnoszenia ręki, szczególnie jeśli boją się popełnienia błędu lub nie są pewni swojej odpowiedzi.
    3.   3. Alternatywne metody komunikacji: Niektórzy uczniowie mogą preferować inne formy komunikacji, takie jak pisanie odpowiedzi na kartce lub dyskusje grupowe, które nie wymagają podnoszenia ręki.
    Ostateczna decyzja powinna zależeć od kontekstu danego środowiska edukacyjnego oraz od indywidualnych preferencji i potrzeb uczniów. Warto eksperymentować z różnymi metodami, aby znaleźć najlepsze podejście do danej grupy uczniów.
  • Pomysły na skuteczne (!) uczenie słownictwa.


    Oto cztery pomysły na skuteczne uczenie słownictwa podczas lekcji angielskiego:
    1.  
    2. 1. Gry słowne i łamigłówki na powtórkę:
      • Gry słowne: krzyżówki, łamigłówki słowne, czy gry planszowe związane z tematem lekcji – weź jedyni pod uwagę ekonomię czasu i dostosuj gre do możliwości czasowych Twojej grupy. To także dobra praca domowa.
      • Interaktywne aplikacje do nauki języka, które oferują gry słowne, aby uczniowie mogli się bawić i jednocześnie rozwijać słownictwo.
    1. 2. Historie i opowieści:
      • Wprowadzaj nowe słowa poprzez opowiadanie krótkich historii lub anegdot z ich użyciem.
      • Zaproponuj uczniom napisanie własnych krótkich opowiadań, używając nowych słów, które poznali na lekcji.
    2. 3. Prace grupowe i dyskusje:
      • Dziel uczniów na grupy i przydziel im zadanie związane z nowymi słowami. Mogą to być mini-prezentacje, debaty lub scenki teatralne.
      • Stymuluj dyskusje na tematy związane z lekcją, aby uczniowie mieli okazję używać nowego słownictwa w naturalny sposób.
    3. 4. Kartkówki i konkursy:
      • Regularnie przeprowadzaj krótkie kartkówki, aby sprawdzić znajomość słówek.
      • Organizuj konkursy słownictwa, gdzie uczniowie rywalizują w zastosowaniu nowych słów w różnych kontekstach, np. w zdaniach, wypowiedziach ustnych czy krótkich esejach.
    Pamiętaj, aby dostosować te pomysły do poziomu i zainteresowań uczniów, a także regularnie powtarzać i utrwalać nowe słownictwo, aby zapewnić trwałe zrozumienie i opanowanie materiału.
  • Ratunku! Dlaczego atmosfera w tej klasie jest delikatnie mówiąc “niespecjalna”?

    Panowanie nad dobrą atmosferą w klasie to element skutecznego nauczania. Niezależnie od wieku uczniów, z którymi pracujemy, dobrze zorganizowana i przyjazna atmosfera odgrywa ogromną rolę. Dlaczego? Istnieje bowiem silna zależność między atmosferą a dwoma hormonami, które są produkowane w naszym ciele – kortyzolem i dopaminą. Kortyzol zwany jest hormonem stresu, który blokuje procesy kognitywne i poznawcze – stąd tak ważne jest,    aby uczniowie nie byli w klasie zestresowani, aby czuli się komfortowo. Drugi hormon, dopamina, to hormon szczęścia – jej poziom podnosi się w mózgach uczniów, gdy są zadowoleni, osiągają sukcesy, są chwaleni, a atmosfera jest pozytywna i przyjazna – do tego trzeba więc dążyć, by lekcje były skuteczne: ograniczamy produkcję kortyzolu, podnosimy produkcję dopaminy. 
     
    Praktyczne rady: 
     
    1. Jasność celów: Aby stworzyć dobrą atmosferę w klasie, warto postawić na jasność celów. Uczniowie powinni mieć wyraźne wyobrażenie o celach lekcyjnych, to bowiem wpływa na ich motywację i zaangażowanie w naukę. Nauczyciel powinien również zapewnić uczniom jasne wyobrażenie o wymaganiach stawianych podczas oceniania, a także traktować ich uczciwie i sprawiedliwie.
     
    2. Traktowanie uczniów jako jednostek indywidualnych: Kolejną skuteczną techniką jest traktowanie każdego ucznia jako jednostki indywidualnej. Pochylenie się nad zainteresowaniami i umiejętnościami każdego ucznia tworzy warunki do wzajemnego poznawania się i akceptacji. Warto zapamiętywać pozytywne cechy i osiągnięcia uczniów (może gdzieś je sobie zapisywać?) oraz rozwijać empatię w grupie i klasie. To wszystko przyczynia się do budowania pozytywnej atmosfery.
     
    3. Unikanie sarkazmu: Unikanie sarkazmu to kolejny ważny element zachowania nauczyciela. Bądź świadomy swojego języka ciała – nauczyciele powinni zwracać uwagę na swoje gesty i mimikę, aby uniknąć przypadkowego wysłania nieodpowiedniego sygnału uczniom. Zwracaj uwagę na ton głosu: mów jasnym i spokojnym tonem. Unikaj ironii i sarkazmu, ponieważ mogą one być źle odebrane przez uczniów i dać przyzwolenie grupie na podobne zachowania – pamiętaj, że przykład idzie z góry. Bądź pozytywny. Nauczyciele powinni starać się być pozytywni i zachęcający, aby uczniowie czuli się bezpiecznie i komfortowo w klasie.
     
    4. Poprawne ocenianie pracy uczniów: Umiejętność poprawnego oceniania pracy uczniów jest niezwykle istotna. Korekta powinna być przeprowadzane w odpowiednim momencie i być konstruktywna oraz pomocna dla ucznia. Skup się na wskazaniu konkretnych błędów i zaproponowaniu sposobów ich poprawy. Docenianie nawet najmniejszych postępów ucznia również jest ważne, ponieważ motywuje go do dalszej pracy i rozwoju.
     
    Pracujmy nad budowaniem pozytywnej atmosfery w klasie, a zobaczymy, jak wpływa to korzystnie na proces nauczania i wyniki naszych uczniów.
     
    TEGO NIE RÓB! 
    Nie bądź sarkastyczny/a i ironiczny/a w stosunku do uczniów.  
     
    Zadanie. 
    A jaki Ty masz pomysł na dobrą atmosferę w klasie?